Auteur - Corine Wepster
These – antithese – synthese, een maar al te bekende drieslag. Duidelijk en effectief. De synthese lost het conflict op tussen these en antithese, door de gezamenlijke waarheden in beide te verzoenen. Dit begrip keert terug in de dialectiek. Maar is ook rationeel. Helemaal de ratio.
Vervolgworkshop Positieve Desintegratie
Zie: http://www.alotofcomplexity.com/publicaties/vervolgworkshop-positieve-d…
Truus van der Kaaij spreekt over Dabrowski.
Auteur: Lieke van der Vorst
Lieke werkt als zelfstandig coach en is ervan overtuigd dat Positieve Desintegratie het proces is waarmee groei op individueel en maatschappelijk gebied mogelijk is. Lees graag verder!
"Hoe kom je er bij om te doen wat je doet?" is de vraag die ik vaak gesteld krijg. Het is inderdaad geen baan die ooit beschreven is in een vacature, maar dat is ook precies de bedoeling:
Papier is geduldig, ontvankelijk en mild. Schrijven over problemen kan helderheid stimuleren, alsook bewuste regulatie van emoties. Negatief affect kun je bewonderenswaardig omzetten naar neutrale gevoelens. De omzetting is het schrijfwerk zelve. Al schrijvende ontwikkel je de ervaring tot zekere hoogte greep op de roerige dingen des levens te hebben. Adolescenten bezigen vaak een dagboek, begrijpelijk en wijs ook. De puberteit biedt veel creatieve energie, zou je 'positief omgebogen' kunnen stellen.
Avondbijeenkomst positieve desintegratie
Zie: http://www.alotofcomplexity.com/publicaties/positieve-desintegratie-te-…
Verdiepingsmodule Positieve Desintegratie en Zelf-coaching
Coaches, psychologen, psychotherapeuten, trainers, docenten. In hun werk delen ze, dat ze een proces begeleiden. Dat vind ik een fijne gedeelde noemer. Juist omdat het zo weinig zégt. Processen zijn alom. Leven is een proces. Therapie draagt idealiter bij aan prettig leven. Niet alleen zorgzaam, ook florerend, zoals het levenscoaching expliciet betaamt.
Soms is het uiterst verhelderend om de thematiek en de processen waarin je beroepsmatig gespecialiseerd bent, toe te lichten aan een bevriende leek. Hoewel het stotteren, zoeken naar verwoording, betwijfelen van je kennis of het overrompelend enthousiast worden ook een tikkeltje ontwrichtend zijn, kan er zo ineens een formulering uitschieten die de kern van de zaak raakt.
Zo bevroeg een goede vriend mij afgelopen dagen over de specialisatiemodule over positieve desintegratie, die ik sinds drie jaar verzorg.
In de theorie van positieve desintegratie beschrijft Dabrowski hoe een persoon met toenemende mate in zijn persoonlijke ontwikkeling gemotiveerd wordt door een ideaal. In de theorie is dit ideaal een zogeheten dynamisme: een innerlijke, mentaal-emotionele groeikracht. Dit dynamisme, het persoonlijkheidsideaal, organiseert de groei richting Persoonlijkheid.
In de theorie van positieve desintegratie heeft Kazimierz Dabrowski een psychologisch traject van persoonlijke, emotionele ontwikkeling gestructureerd. Dit gedachtegoed is met name bekend in het onderwijs van en onderzoek naar hoogbegaafdheid. Ook begeleiders en zorgverleners van begaafde en hoogsensitieve personen zijn vaak bekend met Dabrowski’s visie op menselijke ontwikkeling. Deze kennis draagt naar eigen zeggen (zoals ik althans opmerk in de praktijk en teruggekoppeld krijg) vaak rijkelijk bij aan hun professionele én persoonlijke groei.
In de positieve desintegratie theorie spreekt Dabrowski over meergelaagdheid (multilevelness). Elk mentaal construct - van empathie tot autonomie tot zelfbehoud - kent hogere en lagere 'uitingsvormen'. Elk mentaal construct wordt hoger of lager gemotiveerd. Hoger betekent hierbij: met toenemende mate actief overeenstemmend met het persoonlijkheidsideaal van autonomie, authenticiteit, verantwoordelijkheid en compassie.